Woningnood
Veel ouderen denken nog met huiver terug aan de eerste jaren na de 2e wereldoorlog. Weliswaar was de oorlog voorbij, maar Nederland was arm en aan veel zaken had men gebrek. Een van de grootste problemen was huisvesting. De jaren ’50 kenmerkten zich door woningnood. In 1950 zaten 200.000 mensen ‘opgesloten’ in 45.000 éénkamerwoningen en niet alleen in de grote steden. Veel mensen waren destijds al blij met een dak boven hun hoofd en een bordje met de tekst: ‘onbewoonbaar verklaarde woning’ was voor hen geen belemmering als onderdak.
De regering verzon allerlei oplossingen om het tekort aan woonruimte te verminderen. In Amsterdam moesten mensen, die voor hun doen in een te groot huis woonden, verplicht een of meer kamers opgeven aan het Centraal Bureau Huisvesting en verhuren. De huurprijs werd door het huisvestingsbureau vastgesteld. Voor zo’n kamer of zolderkamer, die moest worden afgestaan aan een willekeurig gezin, kreeg je bijna niets, maar je kwam er niet onderuit. Tot eind jaren zestig stonden veel Amsterdammers wel tien jaar of langer op een wachtlijst voor een woninkje en een gezin van soms vier personen woonde jarenlang op één zolderkamer met gebruik van keuken.
Hoeveel woningzoekenden van toen herinneren zich niet dat CBH. Je moest er regelmatig een dag voor uittrekken, en als je dan eindelijk aan de beurt was zei zo’n ambtenaar uiteindelijk: “We hebben niets voor u, u bent nog niet aan de beurt” en ” Kom over vijf jaar nog maar eens informeren.” Er hebben zich daar hartverscheurende taferelen afgespeeld. Veel mensen schreven ook de ene na de andere brief en ook daaruit was voelbaar hoe ten einde raad mensen op zoek waren naar betere woonomstandigheden.
Nu, zoveel jaren later, zijn de scherpe randjes er gelukkig af. En, al zijn er nog genoeg mensen opzoek naar een voor hun geschikte woning, woningnood zoals toen bestaat niet meer. Vandaar deze humoristische belichting van de vaak tragische brieven aan het Centraal Bureau Huisvesting. Met die tragiek in het achterhoofd is het, middels een aantal door Mevr. Buschkens-Dijkgraaf verzamelde quotes, leuk om te lezen hoe mensen hun problemen omschreven.
- "Mijn 15 jarige zoon slaapt noodgedwongen bij mijn 13-jarige tweelingzusje..."
- "Mijn vochtontwikkeling in de huiskamer is niet om te harden..."
- "Even leg ik mij neer om u enkele letters toe te dienen..."
- "Mag ik ruilen met mijn overbuurman, daar die man weduwe is en geen kinderen heeft..."
- "Ik heb een lekkaasje op zolder en dat is naar beneden gekomen..."
- "Ik vraag u niet om een woning, want die heb ik, daarom vraag ik u om een andere woning..."
- "De hond blaft de hele avond door en met de kat is hetzelfde geval..."
- "De drollen drijven door de gang, daar moet in gegrepen worden..."
- "Het vijfde kind is op komst en staat voor de deur..."
- "Ik zit uit nood in een onverklaarbare woning..."
- "Mijn man loopt met brongieters en mijn borsten piepen ook..."
- "Ik moet elke dag bevallen en zodoende wordt mijn woning te klein..."
- "Ik ben zomers uitgeleverd aan een ijswagen en 's winters aan de steun..."
- "Ik zou graag een aanval op uw goedheid doen..."
- "Weleerwaarde heer burgemeester, hiermee kom u een aanzoek doen, en wel voor een andere woning..."
- "Reeds ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind van 2 jaar..."
- "Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat hij een lek heeft..."
- "Ik eis dat ik net zo opgeschilderd word als mijn buurman..."
- "Met eerbiedig beschuldigen richt ik mij tot uw hoogheid..."
- "De WC is lekt, aangezien wij er met z'n dertienen wonen..."
- "Die woning is veel te klein want ik krijg er ieder jaar een kind bij, meneer de burgemeester daar moet u toch wat aan doen..."
- "Wilt u eens naar mijn bovenkamer kijken, die zit vol beesten..."
- "Wilt u het zaakje van mijn buurman eens goed onderzoeken, want er zit een luchtje aan..."
- "Het vocht dringt door de muur van de slaapkamer van mijn schoonmoeder, die helemaal beschimmeld en verrot is..."
- "U kunt voelen dat mijn geval niet in orde is, doet u het eens..."
- "Ik wil mijn gat gedicht hebben, ik heb er last van..."
- "Ik ben heus niet iemand die zijn gas zomaar laat vliegen..."
- "Aan de ene kant ben ik in verwachting en aan de andere kant regent het in..."
- "Vroeger deed ik een hoop op de kachel, nu moet ik het op gas doen..."
- "Stel u voor burgemeester, u en uw gezin schijtend in een emmer..."
- "Ik doe al twee jaar een hoop op de kachel dat gaat nu niet langer..."
- "Ik zit twee jaar te koken op de kachel, dat is geen doen..."
- "Ik lig al 2 jaar op bed met igies. Ik hoop dat ik het goed schrijf anders denkt u dat het een Poolse violist is..."
Lachen! Prachtig hoe mensen hun brieven kunnen verhaspelen! De tragiek ken ik wel uit de verhalen van mijn moeder. Zij en mijn vader woonden ook op een zolderkamertje toen ik geboren ben. Heel leuk weer om te lezen!
Heel leuk om te lezen wat de mensen er toe bracht om naar de burgemeester te schrijven.
Geweldig Ben. Wat een woordspelingen. Ik lag in een deuk….